Annem Şiiri - Sait Yolaçan

Henüz,küçücük bir çocuğum
Çevremde kocaman kocaman şeyler..!
Bilmiyorum,doğrusu
Neyin ne olduğunu..!

Aydınlık bir dünya olsun önümde,
Ağlasam da,gülsem de,oynasam da
Aydınlıkta olsun istiyorum..!
Bir de en çok annemi istiyorum
O,çok aydınlık..!
Karanlıktan korkmuyorum onun yanında..!

Ağlıyorum dertten değil
Gülüyorum,oynuyorum hep o anlık..!
Hedefsizim
Hedefim annemin yanında olmak..!

Bildiğim bir şey daha var;
O bilir,dert çekmesini
O bilir,gözyaşını içine akıtmasını
O bilir,her zaman neşeli görünmesini..!

Bir şeyleri daha hisseder gibiyim,
Tek isteği var sanki,üzülmesin yavruları..!
Şefkat,merhamet hepsi Onda toplanmış gibi,
Ağlasam,içi ağlar
Gülsem,dünyalar onun olur
Oynasam oynar benimle çocuk olur..!
O'nun için sevmiyorum ağlamayı
O'nun için seviyorum oynamayı gülmeyi..!

Hele,açar kollarını bazen
Koşarım kucağına
Sımsıcak basar bağrına
Her şeyi unutur geçerim kendimden..!
Bitmesin bu kavuşma sevinci
Bitmesin bu yaşama sevinci,isterim..!

Anneler hep verirler zaten
Vermek Onların şanındandır
Bu vermekte hayatın sırları var!
Sır,sabır sâhibi annem..!
Çalışkanlık ve her güzel haslet
Onda toplanmış sanki..!

Hayat sensin,canım annem
Kal hep yanımda,duâlarınla
Ruhunla,melek annem..!

14.03.1995- İstanbul