Annem Şiiri - Özgecan Oldaç

Yürüyorum anne!
Görebilseydin bedenimi ufacık ayaklarımın üstünde,
Km, bilir nasıl gurur duyardın benimle...

Konuşuyorum anne!
Sesim henüz çok ince,
İlk sözcüğüm 'Anne' olurdu yanımda olsaydın belki de...

Okuyorum anne!
Keşke bu sevincimi paylaşabilseydim seninle,
Bir sürü kitap bitirdim senin göğsünde...

Büyüyorum anne!
Eğer yanımda olsaydın doğumgünümde,
Pastanın üstündeki mumları üflerdik birlikte...

Liseliyim artık anne!
Ekoseli eteğim çok şık durdu üstümde,
Senin de görmeni isterdim, çok beğenirdin bence...

Aşık oldum anne!
Seviyorum delicesine,
Keşke paylaşabişseydim içimdeki heyecanı seninle...

Onsekiz oldum anne!
Hep olmak istediğim yaşa geldim işte,
Gerçi pek bir şey değişmedi ama neyse...

Evleniyorum anne!
Ne güzel olurdu gelebilseydin düğünüme,
Görebilseydin beni beyazlar içinde...

Torunun oldu anne!
Senin ismini verdim ona,'Melike'
Neşe saçıyor heryere...

Yaşlanıyorum anne!
On, yirmi, otuz derken yarıladık yolu neredeyse,
Zaman ne çabuk geçiyormuş sahiden de...

Ölüyorum anne!
Dayanamıyorum sensizliğe,
Geliyorum yanına bekle...