Dünyaya gözümü açtığım anda
Üşüyen tenimi sen sardın Annem
Kimsem yok sandım bu ıssız limanda
Baktımda her yerde sen vardın Annem
Bana ilk patiğimi örende sendin
Adım atışımı ilk görende sendin
Biliyorum canından bile çok sevdin
Benim için dünyayı yakardın Annem
Ellerinde büyüdüm ben yavaş, yavaş
Bazen annem oldun, bazen arkadaş
Gözümden inseydi tek bir damla yaş
Oturur benimle ağlardın Annem
Sevgin eksilmedi geçsede yıllar
Zaman oldu bizi ayırdı yollar
Sanadır bu güller, bu manolyalar
Benim için onları koklarsın Annem
Kayıt Tarihi : 26.3.2007 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Merhabalar arkadaşlar Şiir yazmay ve resim çizmeyi çok seviyorum Sizlerdende benim şiirim hakkındaki görüşlerinizi bekliyorum Yorumlarınızdan dolayı şimdiden teşekkür ederim. [email protected]
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!