Ete, kemiğe bürünmemiştim daha,
Korkuyordum yalnız yola çıkmaya.
“Bir melek bulacak seni” dediler,
Tutunduğum ilk dal sen oldun annem.
Dokuz ay boyunca beni taşıdın,
Adeta canından bir can kopardın.
“Amcasının adı olsun ” dediler,
Yazık ki; adımı koymadın annem.
Dilsizken, dilimden bir sen anladın,
Yüreğini beşik yaptın salladın,
Büyümem için hep günler sayardın
Sütünü vermeden doymadın annem
Her zaman çocuktum senin yanında
Sarardın saklardın beni canında
Yaşlandım dönülmez veda anında
Bilsen seni ne çok özledim annem
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 17:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
salim erben
Ne zaman giderim bilemem annem.
şiirin bütüni ile bağlantı kuramadım son satırları!?
tüm türkiyenin duası sizleri biliyorsunuz
selametle kalın
TÜM YORUMLAR (4)