Annem Şiiri - Şengül Coşaner

Canım Annem!
Bugünde kokunu özlüyorum
Uyku girmiyor gözüme
Her yerde varlığını arıyorum
Sanki hançer saplanıyor yüreğime

Ah Annem!
Daha minicik bir bebekken tanıdım seni
Ben hatırlıyamıyordum, bilemedim kıymetini
Ne zaman aklım erdi, anladım seni
Ve o karşılıksız sevgini...

Güçsüz, savunmasız bir bebektim anne
Kol kanat gerdin, savaştın kötülüklerle
Baktın bize hem de kahırlar içinde
Yoksulluk başımızda hissettirmezdin yinede

Nasırlı ellerini hissederdim tenimde
Muhtaç etmedin bizi kimselere
Dalar giderdim baktıkça gözlerine
Hakkın çoktur anne üzerimde

Sen ki eli öpülesi vefakar dost
Sen ki sığınacağım tek liman
Sabrı senden öğrendim ben anne
Ve senden öğrendim olgun kalabilmeyi

Yanlışların içinde doğru kalabilmek
Hatalardan ders çıkarabilmek
Anne bunlar senden miras bana
Çok zor sana olan sevgimi tarif edebilmek

Hayallerim sana anne
Dayanamam seni mutsuz görmeye
Amaç edindim, herşeyi sildim de
Sen kaldın anne sen kaldın tek yüreğimde.