Annem Şiiri - Şükran Beşışık

Annem

Yıllar var ki, ıslak gözlerim,
Sarılıp ağladım üstündeki güllere!
Ben geldim suskunluğun niye?
Unuttum sanma hep yanımdasın…
Hicrânın ile yandı gönül, halimi sormazsın,
Mazimin o masmavi semalarında,
O şen bakışlar halâ gülümsüyor gibi.
Uzaktan geliyor söylediğin ninninin sesi!
Haydi gözümün nûru…
Tara saçlarımı tak kurdalemi,
Şev kâtla,çağır yavrum diye…
Canımsın de can bebeğine!
Kollarına atılayım dolu dizgin,
Sar beni sımsıcak sevginle,
Kalk anneciğim, el ele verelim,
Mutluluk içinde sevgi derelim!
Gerçek iklimine uçtun…
Altın kanatlı kuştun.
Asla hazan görmeyen yapraklar!
Akar durur ırmaklar,
Vuslat şevkiyle gittin,
Hayalle, gerçeği birleştirdin,
Vuslat arzusuyla dağlardan,
Denizlere akar sular…
Güneşi hiç batmayan cennet bağında,
Hurilerle baş başa çiçekler arasında,
Olsun senin rehberin benim sevgili peygamberim.

Makamın âli rûhun şâd olsun!