Annem Şiiri - Tarık Öcalan

Turnaların gözyaşları okyanuslara düşermiş
Uzun nisan akşamları düştün yüreğime, anne
Sabahsız gitmelerin yetmedi unutturmaya, seni
Hep heycanla bekledim,bir sonraki vuslatsız geceyi

Yazamıyorum eskisi gibi, anne
Eskisi gibi anlatamıyorum seni
Dökülmüyor kelimelere yüzün
Ve yetmiyor hiç bir cümle,seni tasnif etmeye

Serçeler kadar sessiz ağlıyorum,şimdi
Yakıyorum,sensiz olan bütün fotoğraflarımı
Sokaktan geçerken duyduğum annelerle gideriyorum
Gittiğinden beri eksik kalan bütün anlarımı

İşte yine akşam oldu
Hasret yağmuru, sadece benim üzerime yağıyor
Ve her geçen gün,sel oluyor özlem
Ama biliyorum bütün meleklerin en güzeli, benim ANNEM