Annem Şiiri - Cemil Aygen

Akşam sofra kuruldu
Oturdum
Karım annem ve ben
Her akşamki gibi
İhtiyar ANNEM
Titrek elleriyle...Çorbayı dökerek
Höpürdeterek içiyordu
Günün sıkıntısı yorgunluğu
İçimde öylesine bir baskıydıki
Başımın içinde ağrılar yapıyordu
Karımın sitemli bakışlarına aldırmadan
Sinirlenip kalktım sofradan
Bir kenara oturup
Dalmışım
Sigaramın filtresine kadar
Yandığını farkettim
ANNEM Şükürler olsun yarabbi deyip kalktı
Sessizce kendi köşesine çekildi
Elinde 99 luk tespihini çekerken
Öylesine dalıp gitti
Sanki ilahi ruhla özleşmişti
Dualar okuyup yakarıyordu
Utandım...Yanına gidip sarıldığımda
Onun anlıyamadığı
Yanaklarımdan yüreğime akan
Özür gözyaşlarım vardı
Ellerinden ıslak ıslak öperken