Bilmiyorum seni ben ne zaman sevdim?
Mutlaka ilk sevgiyi sende örgendim.
Uğur böcekli tulumluydu küçük kardeşim,
Ben en çok ikinizi severdim.
Çok korkardım size bir şey olacak diye,
Kaybolurdu korkularım sevgilerinde.
Üç haneydik bir dağın eteklerinde,
Işığımız gaz lambası, soba kuzine.
Akşamüstü lambamızın camını silerdin,
Bilmiyorum dertlerini kime söylerdin?
Bir tek dayım vardı erkek kardeşin,
Yıldan yıla belki görür, belki görmezdin.
Varlığını bağlamıştın sekiz yavruna,
Yoksa yaşarmıydın bir dağ başında?
Patatesler sarardın başın ağrısa,
Doktor, ilaç nedir bilmedin annem.
Bir kuyudan kovalarla hep su taşırdın,
Her yaz evimizi çamur sıvardın.
Bir leğende çamaşırı elle yıkardın,
Tırnağına hiç oje sürmedin annem.
Her anne çeker mi böyle bir çile?
İp eğirdin her gece kirmenin ile,
Pilli radyomuzdu tekbir eğlence,
Senin hiçbir özlemin yokumuydu annem?
Rahmetli Babam kuzineye patates atardı,
Patatesler dönerde daha tatlıydı,
Bilmezdik Annemizin neydi muradı?
Affet bizi bürgün sana sormadık annem.
Böyle vefa görmedim ben hiçbir kadında,
Ne haddime dil uzatmak analığına?
Yanmaya razıyım ben günahın varsa,
Yanmak bile az gelir yerine annem.
Az gelir yaptığına taç ile tahtlar,
Allah razıdır korkmayın, sizden Analar.
Utansın yavrusunu sokaklara bırakanlar,
Dillerim anlatmaya dönmüyor ANNEM.
29.01.2007
Ahmet DoğanKayıt Tarihi : 30.1.2007 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Merhaba şiir sever can Dostlarım İlk öğretime başlayana kadar, bir dağın eteklerin de Amcamlar,halamlar ve bizim yaşadığımız bir yer elektiriğin yolun olmadığı doğayla iç içe zorluları olduğu kadar güzellikleri olan, Kuşların birbaşka öttüğü, araba gürültüsü ve ekzoz gazının olmadığı, kış günleri gece oniki lere kadar kızak kaydığımız,yediğimiz yağlı ekmeğin ve kendi yaptığımız beyaz peynirin lezzetini şimdi bulamadığım,özlediğim bir yer, Çoğu zaman rüyalarımda haritada ismi olmayan Kurban pınar da görürüm kendimi ve sevdiklerimi sevgi ve saygılarımla.
İp eğirdin her gece kirmenin ile,
Pilli radyomuzdu tekbir eğlence,
Senin hiçbir özlemin yokumuydu annem?
DOSTUM, ANNENİN ÇEKTİĞİ ÇİLELER BOŞA GİTMEMİŞ, NE MUTLU ONA Kİ SENİN GİBİ HAYIRLI BİR EVLAT YETİŞTİRMİŞ. ŞİİRİN ÇOK GÜZEL.
Sevgili kardeşim : Ahmet Doğan
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
Ne bizden öncekiler, ne biz ne de bizden sonrakiler:
O KUSURSUZ MELEĞİ EKSİKSİZ ANLATABİLECEK BİR ŞİİRİ YAZAMADILAR, YAZAMIYORUZ... YAZAMAYACAKLAR!... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
kutlarım şair arkadaş...
Her yaz evimizi çamur sıvardın.
Bir leğende çamaşırı elle yıkardın,
Tırnağına hiç oje sürmedin annem.
Her anne çeker mi böyle bir çile?
İp eğirdin her gece kirmenin ile,
Pilli radyomuzdu tekbir eğlence,
Senin hiçbir özlemin yokumuydu annem?
Rahmetli Babam kuzineye patates atardı,
O patatesler dönerde daha tatlıydı,
Bilmezdik Annemizin neydi muradı?
Affet bizi bürgün sana sormadık annem.
Böyle vefa görmedim ben hiçbir kadında,
Ne haddime dil uzatmak analığına?
Yanmaya razıyım ben günahın varsa,
Yanmak bile az gelir yerine annem.
Anaların hepsi aşağı yukarı sizin ananız gibidir.Çünkü bu fıtratlarında vardır.Bulundukları ortam ne olursa olsun hep yavrularının büyümesi ve ayakları üzerinde durması için çabalar dururlar.Nasıl bir canı öldürmeyi kendine hak gören insanlıkdan eser taşımıyorsa, yavrusunu sokağa terkedende annelik duygularından,yani insanlıkdan çıkmış demektir.yoksa gerçek insan olan insan bunların hiç birini yapamaz.
Bütün canlılarda yavrusunu bakıp büyütmek ve bildiklerini ona öğretmek iç güdüsü varsa, bu insanda da ayni şekilde vardır.Ama bir yavrunun anneye bakması için kendisine böyle bir iç güdü normal olarak verilmemiştir.BUnunla neslin devamı sağlanmıştır.Öyle olmasaydı bunca yaşlı,yurtlarda perişan olmazdı.Böyle olmasaydı o yurtlardaki insanlıkdan nasipsiz insanların elinde oyuncak olmazlardı.AMA bazı insanlarda bu fıtratın duygularıyla önüne geçerek SEVE SEVE Yaşlısına gözü gibi bakmaktadır.Sevabını almak,duasını almak için değil asla.Büyüğü olduğu anası ve atası olduğu için bunu yapmaktadır.BU duygunun hazzı hiç bir şeyde yoktur.
Saygılar,selamlar yolluyorum.
Hamiye Alkış
TÜM YORUMLAR (6)