Senin için nasıl yıllarca gözyaşı döktüm
Bilmazsin ki! hasretin bir gün olsun bitmedi
Günlerce yıllarca sana hasrettim,
Kokuna,gülüşüne,ninnine,her güzelliğine
Bilirim yıllarca ayrısın benden.
Neler çektim bu hasretin acısıyla ben...
Ne derdime çare, ne gözyaşıma mendil bulundu,
Ne de seni geri getirecek bir hayal oldu.
Yıllarca acısını duydum sana hasretin,
Benidüşünme anneciğim artık yetiştim.
Mutluluğu ararım şimdi şu satırlarda
Aransaydı bulunurdu çare belki ızdıraplarıma
Sus anna sus sakın konuşma,
Bu yalnızlığa alıştım ne olur yıkma
Gelmeyecek bilirim eskiler geriye
Sana her zaman muhtacım UNUTMA ANNE
1971
Fatime AltuntaşKayıt Tarihi : 9.12.2006 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimi ayrı olduğum annem için yazmıştım ve babam bana çok kızmıştı.Ama şimdilerde ikisi de hayatta değil ne yazıkki ruhları şad olsun.
*GÜNEŞi UYANDIRAN KADIN
Bir kadın tanıdım narin güzel ve ince
Yüklenip dünyayı taşımaya çalışırdı
Bir ateş yakardı kalkıp yarı gecede
Güneşi uyandırmak isterdi sadece.
Tutardı sarnıcın yolunu sessizce
Dönerken sudan güğüm belinde,testi elinde
Güneş yeni uyanırdı Vona Burnundan
Ekmek pişirirdi narin kadın mısır unundan.
İnekleri sağar,yayık yayardı
Çorba pişerken sarma sarardı
Sütü alıp ocaktan bir de börek yapardı
Börekçiydi zaten kızlık soyadı.
Yumurtalar günlük ekmekler sıcak
Bahçeden salatalık domates toplanacak
Sofra hazır,artık çocuklar uyanacak
Az sonra çoban inekleri bahçeye kovacak.
İmeceye gidilecek Behiye Yengeye
Gün batımı bahçeden eve dönünce
Ev halkı yemek istemese
Üstleri hiç kirlenmese
Narin kadın çok yorgun
Erkenden uyusa ve dinlense
Ona dokunmasa kimse
Yarın güneşi tekrar uyandırabilse.
Yıllar yıpratmıştı narin kadını
Bir akşam uyudu ve uyanamadı
Artık güneşi kim uyandıracaktı?
Güneşi uyandıran kadın benim anamdı.
Naime Özeren
SAYGILAR
le gurbetten selam ve sevgiler.
Beni şefkatinden mahrum etme gel,
Her zaman sana, hasretim anne.
Evladım diyerek, bağrına bas,
Duyamadığım sesine, muhtacım anne.
Ağlarım her gün, mezarının başında,
Hayalini görürüm, musalla taşında,
Dünya'ya geldiğimde, ölmüşsün anne,
Sesimi duyamadan, göçmüşsün anne.
Öksüz büyüdüm, yoksunum şefkatinden,
Bir türlü yüzüm, gülmüyor anne.
Yavrum demeni duyamadım senden,
Kader deyip geçmek, olmuyor anne.
Annesiz büyümek, varmış kaderde,
Bulamadım ben, mutluluk nerde?
Ölüme susadım, öleceğim anne,
Ben de peşinden, geleceğim anne.
08.05.1973
Ve SON PISMANLIK siirim
Anne, baba hakkı bitmez,
Ne versen onlara yetmez,
Yaşlanınca dikkatli ol,
Son pişmanlık fayda vermez.
Kırma onların kalbini,
Bunu söyler, İslâm Dini,
Yüceltirsin hem kendini,
Son pişmanlık fayda vermez.
Onlar senin için yaşar,
Senle ağlar senle coşar,
Kalplerinden, sevgi taşar,
Son pişmanlık fayda vermez.
Batsa ayağına diken,
Koşar eli kanda iken,
Kıymetin bil yaşariken,
Son pişmanlık fayda vermez..
Dokuz ay seni karnında,
Anne kadar babanında,
Of çekmeyesin yanında,
Son pişmanlık fayda vermez.
Yaptıkların gelir başa,
Onlarla birlikte yaşa,
Baltayı vurdun mu taşa,
Son pişmanlık fayda vermez.
13. 04. 1997
TÜM YORUMLAR (4)