Annem Şiiri - Zehra Karakuş

Sen gittiğinden beri
Yüreğimde bir acı
Büyüdükçe büyüdü
Böyle sürermi hayat
Böyle olur mu...............
Sensizim annem... sensizim.

Hala bir ümit var geleceksin
Gelip beni şevkatinle saracaksın
Büyüyecek bu hasret
Beni yakıp bitirecek
Sensizken...........

Yüreğim yanıyor kan kusuyorum anne
Gel neolur gel artık
Biliyorum bu sensizlik ömür boyu
Bırakıp gittiğinden beri
Yorgun bu beden
Yorgunum anne

Bak büyüdüm gelinlik kızım şimdi
Saçlarım beyazlamaya yüz tuttu
Bunca sene hep sensizdim
Artık yoruldum anne
Yoruldum
Sensizim...............

Ne rüyalar gördüm
Ne dünyalar çizdim hayalimde
Hepsinde sen vardın
Gözlerimi kapatıp sensizliğe
Senin şevkatini yaşadım
Ama sen yoktun işte
Sensizdim.........

Ellerinin ve yüreğinin sıcaklığını kaybettiğim günden beri
Ne fırtınalar koptu bu bedende
Ne feryadı figanlar göz yaşlarımda
Annem gelecek misin
Gelipte görecek misin bu halimi
Yüreğimin burukluğunu....
Yangınını....
Sonra saracakmısın beni

Bak ben hala sensizim
Bak ben hala yalnızım
Bu boşlukta boğuluyorum
Artık sensizlik olmasın istiyorum
Olmasın artık bu dehşet verici kabuslar
Annem gelecekmisin
Gelipte eskisi gibi beni saracak mısın

Ben bittim artık
Her yıldız kaymasında seni dilemek
Her defasında
Anne kelimesine hasret kalmak.....
Hadi çık gel ne olur
Hadi.....
Yoksa ben geleceğim yanına
Buna ölmek denmiyecek
Buna hasret bitti diyecekler
Hasret bitti ANNEM..........