Ben ağladığımda, sende ağlardın
Yaşlı gözlerimi silerdin annem
Gece yarısında beşik sallardın
Derin uykuları bölerdin annem
Evladım diyerek bana süt verdin
Sen ölmede ben öleyim derdin
Öper, koklar, karşılıksız severdin
Sıcak kundaklara belerdin annem
Hiç usanmaz, katlanırdın nazıma
Derdin, ne hal oldu benim kuzuma
Kendin yemez, verir idin ağzıma
Hem de küçük küçük dilerdin annem
Ana dili denmiş, bu diller senin
Beleyen, sallayan o eller senin
Sarıp, sarmalayan o kollar senin
Kolların boynuma dolardın annem
Eve geç geldimse, yoluma baktın
Hemen aramaya yollara çıktın
Bizi büyüttün ya, çok çile çektin
Yıkayıp, doyurur, sulardın annem
Parayla ölçülmez senin değerin
Hakkını ne zaman, nasıl öderim
Ancak, sana çok teşekkür ederim
Ben gülersem, sende gülerdin annem
1979
Mehmet PostallıKayıt Tarihi : 21.6.2006 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vakti gelmeyince güller hiç solmaz,
Kardeşlik, barışa nifak sokulmaz,
Sevgiyle yoğrulmuş güzel dil olsun
TÜM YORUMLAR (5)