Ne rahatın vardı,nede bir günün.
Bizi büyütürken,tükendi ömrün.
Giymedin giydirdin,eskiyken üstün,
Seni çok özledim,vefakar anam.
Güç verirdin bize, o duruşunla,
Affederdin beni,gelsem suçumla,
Yataklara düştün,bir tansiyonla
Çare yok,derman yok talihsiz anam.
Sırtında taşıdın ekin biçerken
Yoksulluk belini, büktü çok erken,
Köylerden şehire,yaya giderken,
Bağlısın yatağa cefakar anam.
Şimdi yatıyorsun,divan üstünde,
Görmüyor gözlerin,ışık yok sende
Damarın tıkanmış,gördüm filimde,
Tanımadın beni,üzgünüm anam.
Senin emeğini,nasıl ödesem,
Canımı verirdim,eğer istesen,
Doktor doktor gezdim,şifa yok netsem,
Herşey düğüm oldu,çözüm yok anam.
.Lütfen annelerinize kır çiçekleri verin.Bütün annelerin anneler gününü kutlarım.
14.05.006
Kayıt Tarihi : 14.5.2006 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!