Annem Şiiri - Fatmagül Ceylan

Annem
Hastayım annem, yastayım annem,
Hasretine alışmaya çalışırken;
Yüreğim kaskatı annem
Kar yağıyor dışarda üşüyor musun?
Başında konuşunca beni duyuyor musun?
Ağrıların dindimi şimdi mutlu musun?
Koştum yetişemedim ben sana annem.
Seslendim sesime ses vermedin;
Yorulmuştu bedenin mücadele etmedin,
Bizi duydu dedim O yarın gelir;
Girdim odaya da gelmedin annem.
Benim küçük dev kadinim,
Demiştim sana beraber yaşlanalim;
Arkadaşım, sırdaşım, dert ortağım;
Senden geriye kalan sadece anıların.
Yay kaşların, sürmeli gözlerin;
Beyaz yemeni yakıştı ama ölüm değil.
Yıldız düşmüş saçların, sarı beyaz tenin;
Aklımdan çıkmıyor, çıkmaz da annem.
Babam aradı ağlarken duydum O'nu ilk defa

Durmayin gelin dedi, anneniz iyi değil.
Düştük yollarada bitmek bilmedi;
Kaşlarını çattın da gittin can annem.
Söylediğin türküler sahipsiz, sessiz;
Şen gülüşlerin, hikayelerin.
Bilirim büktü gurbet belini;
Acelen neydi de gittin be annem.
Babam yalnız kaldı.
Bana senin ismini söyledi geçen.
Unutulur mu unutulmaz diyor;
Biyere gittin de geleceksin saniyor.
Ölüm çok tuhaf annem;
Kocaman bi boşluk, çığlık çığlığa sessizlik.
Biliyorum daha zor olacak sensizlik;
Zamansiz vedana alışmak kor annem.
Evin buram buram sen kokuyor hala;
Bisey oluyor hemen söylemek istiyorum sana.
Her gece bekliyorum gelmiyorsun rüyama da;
Öpülecek elin yok bayramda.

El sallamalı vedalar veda değilmiş;
Mesafeler, sıra dağlar ,uzun yollar.
Ayrılık zor değilmiş varsa ucunda kavuşmak;
Anladım annem toprağını okşayarak.

Yarın bayram annem;
Geldim yanına duydunmu beni?
Sevdin mi ektigimiz pembe cicekleri?
Cicekten güzel kokardin sen annem.

Gittin....
Sofrada hep oturdugun sandalye kaldı;
Kapıda terliklerin,evin her yanına sinen kokun;
Gittin....
Duvarlara işlemiş sesin,balkondan el salladığın köşen.
Iplerin kaldı hevesle seçtiğin renkleriyle;
Hiç giyemediğin kaymamak için altına

kalıp çaktırdiğın ayakkabilarin;
Gittin....
Örmeye başladığın biz gibi yarım yelek kaldı;
Telefonun kaldı ençok can yakan.
Fotoğrafların, anıların....
Hakkını helal et annem;
Kavuşmak vuslata kaldı.
Iyi ki benim annemdin,
Iyi ki bendim senin sarı papatyan.
Kisacik ömründe zerre mutlu edebildiysem ne mutlu.
Kırdıysam affet annem.....