Yok elimde bir demet menekşe,
Yok elimde sevdiğin güller,
Ama içimde ağır bir özlem,
Bir türlü dinmeyen.
Aç kapıyı annem, ben geldim, diyesim var,
Sesim boğazımda düğümlenmiş,
Sanki sen duyacaksın da,
Bir an dönüp bakacaksın arkana.
Ölmeseydin, gitmeseydin,
Açtım kapıyı, gel deseydin,
O eski günlerin sıcaklığına,
Bir kez daha sarılabilseydim.
Yok elimde çiçekler,
Ama içimde solmayan bir hatıra var.
Şimdi kapılar sessiz, soğuk,
Ne menekşe var ne de gül kokusu,
Anılarla dolu bu boş odalar,
Senin yokluğun en büyük acı, en büyük susku.
Kayıt Tarihi : 13.10.2024 18:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Birkan Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/13/annem-1579.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!