Annem ???? Şiiri - Zeynep Ceylan

Yokluğunun 1.günü
Yüreğimin acıdan çatladığı gün
Beni sensiz çaresiz bıraktığın o gün

Seninle birlikte herşeyimi kaybettiğim
Kalbimin yokluğundan öldüğü o gün

Yokluğunun 2.günü
Sen gittinya annemm

Evlatlarım diye dua edenim gitti
Bayram sabahlarım
Mutlu sofralarım
Sebepsiz neşem gitti
Hiç bir kelime yokki
Acımı dindirecek
Seni bana geri getirecek

Gülen yüzüm seninle birlikte
Toprağa verildi ..

Yokluğunun 3.günü..

Herkes dağıldı bir başıma kaldım
Şimdi sen olsaydın
Seni güçlü yetiştirdim
Sen böyle yıkılamazsın derdin
Sen yanımda olsaydın da
Ben hep zayıf kalsaydım..

Yokluğunun 4 5 6.günü

Zaman çok zalim be Annem
Acım kederim Canımı ruhumdan
Çeken kimsesizliğim

Seni görememenin hüznü
Anne diye bir sözün artık olmadığını
Bilmenin verdiği o çaresizliğim
Hep aynı

Yokluğunun kaçıncı günü
Saymaya Yüreğimin alfabesi yetmiyor
Oldum olası korkardım mezarlıktan
Ürperirdi içim hep
Şimdi yanına gelince geri dönmek
İçimden gelmiyor
Canımın içi gülen yüzüm cennetim

Yokluğunun günlerini saymak
Çok zor geliyor Annem

Bir mucize olsa gelsen
Şaka yapmak istemiştim
Hüzün pencerini aç
Dağılsın kederin desen
Ah canımın içi ahh
Gittiğine üzülürsün
Seni ne kadar özlediğimi bir bilsen...

09 10 2024