Annem Şiiri - Özkan Kurum

Merhameti ile, görüp gözeten
Keder ve tasamda, yegâne çârem
Doğruyu yanlışı, bana öğreten
Nûr annem, cânımdan, öte canpârem...

Kendinden evlâdı, için vazgeçen
Derdimle dertlenip, günbegün göçen
Acılarımı su, misâli içen
Nûr annem, cânımdan, öte canpârem...

Üşürsem üstüme, o yorgan olur
Kederim ona gam, feryât figân olur
Yüreği, kem söze, kırılgan olur
Nûr annem, cânımdan, öte canpârem...

Bir zerre karşılık, olmadan seven
Sarıp sevmek için, aramaz neden
Kalbî kırılsa da, yine affeden
Nûr annem, cânımdan, öte canpârem...