Dün gibi gözümde eski yıllar...
Babamın aklını çaldıran yüzünü,
Ummanlar misali gönlünü,
Dokuz evlat ile taçlandıran annem…
Cemalin benzerdi gökteki aya,
Benziyordu huyun uysal ceylana.
Yüzüne nur vermiş Yüce Mevla,
Her zaman arkamda duran annem.
Hem anne, hem ırgat, canlara candın
Az malı çok edip durardın.
Her evladın bin bir çeşit derdini,
Dinleyip de derman bulandın…
Seher vakti erkenden kalkardın.
Eldiveni, kazağı çabucak örerdin.
Kimi zaman hasret olup tüterdin,
Gül gibi tenini emekle soldurandın.
Yıllar ne çabuk gelip geçti.
Dizlerindeki derman çekilip gitti.
Evlat sevgin dağları delip geçti.
Gözümün nuru canım annem.
Kayıt Tarihi : 21.9.2023 12:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Güvener](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/09/21/annem-1537.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!