Annem Şiiri - Eyyup Balta

Annem cennet kokulu , kanatsız meleğim.
Senin yavrun olacağımı duyduğun ilk anda
Yüzünde açan cennet gülüşünle okşadın yüreğimi.
Sevinçle anlatıyorsun babama , annem olacağını
Yüzünde cennet bahçelerinden bir bahçe
Yüreğin kanatsız bir kelebek gibi pır pır.
Bedeninde dokuz ay uzun bir yolculuktum .
Sancılı bir süreçti misafir olduğum
Kucağına aldığın ilk anda o cennet kokun sindi üzerime
Yavrum deyişin kulaklarımda asılı kaldı.
Açlığımda zemzeme benzeyen ak sütünle besledin.
Kaç gece her ağladığımda başucumdaydın.
Ateşlendiğimde ellerin yüreğinde sabahladın .
Büyüdükçe yerinde durmaz olmuşum.
İlk emekleme , İlk adım derken
Önde ben ardımda meleğimin koruyucu kanatları
Her acımda öpünce geçiyordu sızısı
Canım yandığında anne diye koşuyordum
Güvende olduğum kolların yaralarımı iyileştiriyordu.
Büyüdükçe merakım artıyor susmaz oluyordum.
İlk öğretmenim rehberim yoldaşım oldun.
Her seferinde usanmadan yine yeniden tane tane Ay yüzlü cennet bakışlım bıkmadan anlatıyordun.
Ne zaman yüzüne baksam benim güzel annem
Cennet bahçesi gülüşünle duruyorsun baktığım heryerde
Seni çok seviyor ellerinden öpüyorum annem . Eyyüp Balta