Annem Şiiri - Adnan Deniz

ANNE

Bugün mevsimler üşüyor anne.Yerlere düşürülmüş,öpüpte başıma koyduğum bir ekmek parçası gibiyim şimdi.Bana kötülükten hiç söz etmemiştin,herşey güzel herşey iyi demiştin, hayatı ben yeni belledim anne.

Yılların geçişini yüzünden seyretmiştim, ama sen ölümden hiç söz etmemiştin,şimdi
Korkuyorum,sen hiç biryere gitme anne.
Hani gelecek çizmiştin birgün, elindeki çöple
Bahçemizdeki yerlere.Hani hep mutlu olacaktık,herbirimiz kardeşce.Biliyormusun? Onlar kendi mekanlarında,hiç kimse kalmadı, bir yalnızlık kaldı anne yanımızda.

Hani torunlarını sevecektin,yığınla geleceklerdi kapılarına,sen kahkadan kırılacaktın ama yalnızlık sana revamıdır anne?
Ben şimdi çocukluğumdaki senin yaşındayım,kaybetmekten korkuyorum,buralar çok soğuk,alışamam ben yalnızlığa,dayanamam ben vefasızlığa,beni anla, beni hiç bırakma anne!