Annemi üzmüş dağlar , o korkuyordu
Bugün hava yağmurlu , bende ağlıyordum
Belli etmiyordum pek tabi
Erkek adam ağlar mı hiç
Fırsat bu fırsat ağla çocuk
Çaresiz kalmak epeyce korkunç
Annemi ezmiş dağlar
Ciğerimde yangınlar var
Uçurtmamı götürmüş rüzgar
Ufacık ellerimde nasırlar var
Görüyorum uzaktan ve yaklaşan
Ölümden öte köyler var
Annemi kırmış dağlar
Sabahım da karanlık var
Tüm bu acıların altında yatan
Yaralarım var elzem olan
Yaradılış değil miydi ? Manidar olan
İnsanoğludur bunu yıkan ve mani olan
Annemi almış toprak geri veremezmiş
Ne kadar ağlasam kavuşurum ona
Ne kadar yalvarsam kokusunu unutmam
Unutmam anacım unutmam çünkü unutursam ağlayacaksın , ağlama
Kayıt Tarihi : 10.11.2025 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vefat eden annesini konu alıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!