Annem Şiiri - Ercan Barut

Sen,hiç bilmediğim yerlerdeyken
Her gün doğumunda  ben,
Görmediğim o yerleri özledim
Gökyüzünde göçmen kuşları seyrettim
Sesini bana getirmeyen cıvıltılara kırıldım...
Seni her düşündüğüm gün,saat,dakika
Yeryüzüne yeni düşen bir bebektim
İlk nefesimi çektim
Yokluğunu her hissettiğim de ise çaresizliğimle günahlara yaklaştım, günahlara düştüm
Kendime işkence ettim...
Son kez baktığım evimizde
yoktan varoluşumun simgesiydin
Yalınayak bastığım halının yumuşaklığı
Tenime değen suyla hissetiğin pürüzlerim
ellerinle sırtımı okşa diye
bile isteye yararlandığım günler geldi aklıma ,Annem...
Anladım ki yaralanmak güzeldi şeydi sen varken
Ama vurulup ölmek en güzeliydi sen yokken...