Annem Şiiri - Eyüp Doğru

ANNEM

Gözümü ilk açtığımda gördüğüm ilk göz
Dilimden dökülen ilk sözümdün annem
Çocuksu duygularımla
Kucağında sıcaklığını hissederdim
Hiç gitmeyeceksin sandım annem
İsyanlarım dorukta,
Neden se..
Hep sana nazlandım....
Ürkek bir ceylan gibi
Korkunca dışardaki böceklerden,
Koşup kanatlarına
Kanatlarına saklandım...
Canım annem

İçimdeki korkular büyüyor hala,

Kanatlarını arıyorum.
Yoksun annem yoksun.
(oğlum) (kızım) derdin;
Bak şu koca çınara
Yıllar yıpratamamış gücünü.
Günün geldiğinde,
Koca bir çınar olacaksın sende,
Bana ben olmayı,
Ayakta kalmayı öğrettin,
Teşekkür ederim anne...
Teşekkür ederim annemmm

&&&&&

Sözünü tutmadığımda

Kızardın
Değişirdi birden bakışların,
Öfkeni,endişeni görür,
Kaçardım :)
Gelip ardımdan,
Saçlarımı okşardın..
Bir sevgi vardı sesinde.
Bebekken söylediğin nininin huzuru
Yayılırdı içime.
Sevgi dolu sesini,
Okşamalarının sıcaklığını özledim
Canım annemm.

Üşüyorum...

Nerdesin annem..
Paylaşmayı,dertleşmeyi bilen..
Küçük (oğlundum) (kızındım) senin.
Üstüne titrediğin...
Oysa bak,(baba)(anne) oldum ben.
Bana evlat sefkatliğini öğretmeden..
Çekip gittin
Sana ihtiyacım,
Sana soracaklarım,
Öğreneceklerim var senden
Nerdesin annem....
Nerdesin annemmm