Annem Şiiri - Nurullah Çağlak

Sevmek kanunsuz bir eylem
Aşk ağrılı bir yara, kanlar icinde
Sürgün edilmeli yanlızlar ülkesine
Annem canım
Kac kelimeye sığındık yanlızken
Sen ki Hatmi yapraklarından
Sarmalar yapardın
Sarıp sarmalasan hüzünlerimi
Bak canım acıyor, canımdan ötem
Ama dur ağlama ne olur
Kederde kaderde gözyaşlarının arasında
Yutkunamıyorum
Yutkunamıyorum
Yutkunamıyorum
Fesleğen kokulu bir dunya hayal ettim hep
Düşündüm hep düşündüm
En çokta yürürken düşündüm
Savaşlar, felaketler bir de yanlızlık
Toprak kuru, yagmur kan
Nasıl yeşerir şimdi
Gencecik fidanlar

Söylesene annem
Kapısı açık kafesten neden uçmaz ki
Kanatlı ve de özgür kuşlar
Annem, canımdan ötem
Soylesen onlara
Bari Toprağımı üzmesinler
Defne ağacını başucuma koysunlar
Sulasinlar hep sulasınlar
Kökü bedenim olsun
Unutmadan söyleyeyim
Sol tarafima bir de papatya istesem
Sahi rengi ne olmalı
Rengim ne olmalı
Ha toprağın icindeyim ha dışında

Nurullah Çağlak