Küçüktüm o zamanlar
Bir damla canım vardı
Korkmuştum ağlamıştım
Dedim dünyada ne işim vardı
Çaresizdim ve yalnızdım
Sonra yanı başımda bir melek buldum
Kanım ısınmıştı ne kadarda tatlıydı
Beni büyüttü besledi
Bana tatlı ninniler söyledi
Hastalandım başımda bekledi
Adım atarken elimden tuttu
Konuşurken benimle konuştu
Dedim ki melek beni çok seviyor galiba
Bir dakika bile ayırmıyor beni yanından
Sanki bir parçaymışım canından
Sordum beni yaratan Rabbime
Kim dedim bana gönderdiğin melek
O senin Annen dedi
Ve sonsuza kadar seni sevecek
Anne varlığıyla varlığımıza
Sebeb olan kadın
Sana dünyaları veremem
Cennettir senin hakkın
10.05.2020
Kayhan CeylanKayıt Tarihi : 27.5.2020 19:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kayhan Ceylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/27/annem-1437.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!