Doğduğum gün perişandın hastanede
Etrafa bakınıyor babamı arıyordu gözlerin
Telefon şimdi ki gibi yaygın değildi o dönem de
Uyutmak için dudaklarından döküldü güzel sesin
Babam fırladı evden haberi alır almaz
Aceleyle geldi hastaneye kucakladı beni
Bana bakarken ben ağlıyordum avaz avaz
Hemen sordu hâlini çünkü önemsiyor seni
Geçti üzerinden haftalar, aylar ve yıllar
Ben hâlâ gözünde o gün ki minik bebek
Fakat o bebek hâlâ anne hasretiyle yanar
Zira imkansızdır anne gibi melekten bezmek
Affettin her hatamı, kutladın her başarımı
Mutluluktan gözlerinde oluşmuş bir nem
Hiç söylenmeden yaptın gereken her bakımı
İyi ki varsın, seni canıgönülden seviyorum annem
Kayıt Tarihi : 10.5.2020 09:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!