Annem .... ?? Şiiri - Tuba Yıldırım Başk ...

Kimse bilmez aslını,
Acısını ...
Canı yanmadıkça aynı yerden...
Kim geçmiş ki bu güne kadar canı candan,
Canı gönülden...

Ömür biter bitmesine de,
Varlığın içinde yokluktur annesizlik ...
Düştüğünde ki acının adıdır "anne"...
Neren ağrısa oranın adıdır ....
Ne zaman için acısa
"Annem olsaydı" diye başlar bütün cümleler ...
Ve bunu sadece annesizler bilirler...

Bir fotoğrafta takılı kalmak,
O kadar anı ile dolu olan bir fotoğrafa
Uzun uzun bakmak...
Şimdilerde bom boş gelen ...
Sıcaklığını hissedemediğin,
Sarılamadığın, sığınamadığın,
Ve hiç bir şey yapamadığın...
Bir fotoğrafta takılı kalmak...
Çaresizliğin adıdır bazen "anne"...

Kiminin "offf yeter" dediği,
Kiminin sesine hasret kaldığı,
Kiminin telefonu sessize aldığı,
Kimin arayıp bulamadığı,
En büyük bir nimettir "anne"...
Anlayana ...

Ahirette alacaklayım ve bu teselli ile sabrediyorum...

Sabrım Rabbime Olan Sevdamdandır...

Belki sırattan geçerken aklıma gelmez ama Cennette ilk isteyeceğim, isteğin adıdır "ANNEM"...
🌍🖑