Annem Şiiri - Feridun Karaca

Annem....
Daha hayata açmamiştim gözlerimi..
Senin için en büyük sevinçtim ben,,,
özlemindim..sıcacık şefkatini ilk defa hissetmiş, hemen ağlamayı kesmiştim..
Biliyordum kokunu, annem olduğunu..
O yüzden nur yüzünü görmeden,,, içine çekmiştin kokumu...
Hazırdın artık dünyayı sırtında taşimaya...
Ömründen ömür katmaya....
Saçindaki aklarda,, tek tek nasıl yıpratacağına hazırdın....
---------–-------

-----—---------
Benim içindi,, parlayan gözlerindeki mutluluk gözyaşları.... Benim içindi,,,,,yüreğinde taşidiğin evlat sevgisi...
Annem desem, Sığmaz kalemime....
Çünkü,,,
içimden gelen her bir cümlesin sen..
Nasıl kucağinda taşidin,, ayağina değen taşlarda beni?
Avuçlarına nasır olan toprağında
bir fidan gibi nasıl baktın..?
O eştiğin kuru toprağında,, gözyaşlarınla nasıl ıslattın...?
Nasıl büyüttün beni...?
Nasıl........?
----------------

-----------------
Sen benim gönlümde kokmaya doyamadığım gülsün..
Dikenini kalbime batırdım......
Anne sevgisini yüreğime katladım...
Annem derken küçücük çocuğum ben...
Senin gözünde hiç büyümeyen...
Dizinin dibinde başimi yaslayıp,dünyanın telaşını yutkunurdum...
Sen benim başimi okşarken, senin tesellinle "kederi" burnuma çekerdim...
Hıçkıra hıçkıra ağlardım..
-----------------

---------—-----
Senin alnındaki çizgin olaydım annem..
Saçindaki aklara tel olaydım....
Hakkını yinede ödeyemezdim...
Çekerdim bütün acılarını,,
Uykuyu heba eden gözlerine bakıp, tek bir damlasında boğulmaya razıydım..
Evladı için,, hergün dua eden canım annem..
Sen yanımda
Olsaydın da cenneti seren ayaklarının altını öpseydim.... Öpseydim..

-----------------

----------------
Yazan=Feridun Karaca