Annem Şiiri - Münire Çevik

Gök mavisi gözlerinde
cenneti seyrederdim annem
Güzelliğin seyrine doyamaz
Sarılmaya kıyamazdım annem
Bazende cennet yeşiline çalardı gözlerin
Uzağı yakın ederdi tatlı sözlerin
Ellerinde açardı tomurcuk güllerim
Kollama Kıyamam öyle bakardım annem

Benim için sen ağlarken gök yüzüde ağlardı
Sen gülerken dereler serin serin çağlardı annem
Yanık sesin ciğerimi dağlardı annem
Ben seni çok severdim sen bilmezdin annem

Söylerdin hani yüce dağ başında yanar bir ışık
Düşmüşüm derdine olmuşum aşık
Ak buğday benizli zülfü dolaşık
Bu güzel türlü senin için söylenmiş gibiydi
Sen yine bilmezdin annem

Gönül bahçemde ak güvercinimsin
Deniz dibinde degerli bir incisin
Gül çehreli melekler gibi güzel hurisin
Bir el dokundu gönlüme yoksa gelen senmisin annem

Nerde bir annem diyen olsa benim
Ciğerim yanar aranır dururum annem
Anam diye vurunur dururum
Hayalinle gece gündüz avunur dururum.
Münire çevik