Annem Şiiri - Er Han

Kaç kez ağladım bilmiyorum
Duyulmayan şiirlerimde.
Seni hasretin narıyla anarken,
Kaç kez göğ(s)üm parçalandı,
Yetmiş bin katmanından.
Kaç kez duayla yüceldi ruhum.
Sevgi kanatlarıyla ruhundan,
Öpemediğim ellerini öperken.
Kaç kez yetmiş milyon,
Parçaya bölündü bedenim?
Ben bile unuttum.

Benliğimi uykusuz gecelerde,
Samanyolunu seyrederek uyuttum.
Bilmediler bilemezler,
Dudaklarımın kıyısından,
Çocuklar gibi sırıtacak,
Kirazın asil Kırmızılığını.
Papatya lardan taç yapıp,
Kendi ellerimle takacağım,
Güneşe ve sana aşık saçlarıma.
A N N E M

Erhan Çuhadar