**Annem**
Sen, sabahların ilk ışığı gibi,
Ömrüme doğan sıcak bir güneşsin, anne.
Yüreğimdeki sevginin en derin köklerinde,
Her zaman senin adın yankılanır sessizce.
Her düşüşümde, bana uzanan ilk eldin,
Gözyaşlarımı silen, yüreğime huzur veren.
Küçük bir çocukken saklandığım sığınaktın,
Büyüdükçe anladım, sen en büyük kanatsın.
Hayat, her anında bir yolculuk oldu bana,
Ama senin sevgin, her yolun başlangıcı, her yolun sonunda.
Geceleri uykuya dalarken dualarını hissettim,
Uykusuz kaldığın o gecelerde, beni sevgiyle bekledin.
Bir tek gülüşün, en karanlık günleri aydınlatır,
Bir tek sözün, tüm yaraları sarar.
Sen, bana hayatın tüm anlamını öğrettin,
Kelimelerin yetmez, sana duyduğum bu derin sevgiyi tarif etmeye.
Her nefeste sen varsın, her adımda, her anımda,
Seninle büyüdü kalbim, seninle çiçek açtı ruhum.
Bir gün gökyüzünde bir yıldız olup parlarsam,
Bil ki ışığım, senin sevginin gücünden alır feyzini, annem
Kayıt Tarihi : 15.9.2024 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anneme olan bağını ve sevgimi en iyi şekilde yansıtmaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!