Annem Şiiri - Songül A Yılmaz

annem,
seni gördüm yine dün gece rüyamda
ayakların yerden bir kulaç yukarda…
üzerinde bembeyaz, hafif bir entari,
ve yemyeşil ovada, sessiz bir anda…
hayra yordum kendimce,
vedalaşma olmadığı için olsa gerek diye,
rüyamda bile ölüm anın vardı aklımda,
içim buruk ve çılgınca yoksunluk…
rahmet okudu dilim gece boyunca…
lakin bitmez bu özleyiş.
insan çaresiz, kaçınılmaz ölüm,
çok çekmiştin annem çok,
yaşam için çırpınışlarında,
gerçek yerin de dinlen.
nurlar altında olsun, çadırın da
songül A yılmaz