Annem Şiiri - Cevdet Altay

Neşeli gözlerim bulutla dolmuş,
Yalnızlık bu benim kaderim olmuş,
Her bayram gözlerim yollarda kalmış,
Hiç kimse kapımı açmıyor annem.

Döndüm gazel döken sarı yaprağa,
Çok hasret kalmıştım dala budağa,
Ölmeden koydular kara toprağa,
Yolun mezarımdan geçmiyor annem.

Bir namert özünü kasıp duruyor,
Kardeşleri asıp, kesip duruyor,
Kime ne sorduysam susup duruyor,
Ağzınızı bıçak açmıyor annem,

Dost bildiğim bedbaht haddini aşmış,
Tahammül azalmış, sabırsa taşmış,
Bu nasıl insanlık kafam karışmış,
Doğruyu yanlışı, seçmiyor annem.

Sürgün yedim alıp geldim başımı,
Sol yanımı hasret yakar döşümü,
Hep bekleyip durdum talih kuşumu,
Kanadı kırılmış uçmuyor annem.

Cevdet Altay……20.04.2016