Annem Şiiri - Mehmet Dağaşan

Parlayan bir ışık oldun hayatıma
Hep dayandın benim nazıma
Çare sendin sözüme sazıma
Yaz oldun her zaman kışıma

Çok bağırdım sen affettin,
Benim için hep sarfettin,
beni yetiştirmek için
Çok yol kat ettin,
Sen benim biricik anamsın, ciğerimsin.

Terliklerle kovalardın beni,
Volkanik şimşek gibisin annem
Çoğu kez sinirlendiririm seni,
Hep sabredersin bana annem.

Hasta olma sen, ben sana kurban olurum,
Dertli olma sen, ben sana sırdaş olurum,
Hiçbir şeyi kafana takma sen
Ben sana köle olurum
Sen benim birtanemsin canım annem.

Sarılırsan geçer sıkıntım,
Yıllardır seninle arkadaş gibi takıldım,
Yeri geldi seninle beraber iş yaptım
Hiçbir zaman senin yerin değişmez canım annem.

Kimse alamaz yerini senin
Her zaman kalbimin en güzel yerindesin,
Bir derdim olduğunda gidecek evim,
Sığınacak kapım her zaman sensin canım annem.
Bana daima katlanırsın,
Canın sıkılır ama susarsın,
Kimse beni dinlemiyor diye hayıflanırsın,
Bir gün elbet seni anlarız canım annem,

Telefonun başında beklersin,
Tek başına daima evdesin,
Canın sıkılır oyalanmak istersin,
Keşke yanında olsaydım canım annem.