Buz gibi üşütür beni sensizlik.
Titretir içimi uzaklar.
Sensizlik çok soğuk annem.
Yeni pişmiş yemek gibi ayrılık.
Yakar dilimi vedalar.
İyileşmeyen yaradır uzaklar.
Bağlar elimi kolumu son sözcükler.
Yakar dilimi vedalar.
Kuş uçar, rüzgar eser, zaman akar.
Uzaklara ulaşır içimi yakar.
Duygularım kara bulutlar gibi.
Kuşların kanadında,
Yağmurların içinde gider.
Geri gelmez izi kalır.
Sesimi kimse duymaz.
Kulağımda annemin sesi kalır.
Hücre cezası mı bu?
Karanlık, ayrılık.
Sesini duyarım rüyalarımda.
Kara bulutlardan kara yağmurlarım yağar.
Gözyaşlarıma karışır.
Güneşin gücü az gelir.
Mevsim kıştan daha kış.
Ayrılık canımı yakar.
Hücre cezası bitmez.
Zaman su gibi akar
Ayrılık içimi yakar.
Yakar dilimi vedalar.
Kayıt Tarihi : 17.4.2015 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naile Öztunç](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/17/annem-1217.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!