Aramızdan ayrıldın bir kış günü
Unutamayız yirmi altı Aralık günü
Yedi evladın başındaydı o gün
Sensiz olmak ne acı ANNE
Akan gözyaşlarımı gizleyemedim
Sensiz geçen günleri bilemedim
Ne zor acıymış Annesizlik
Yüreğim kabrinde diyemedim
Evlatların her gün ağlar
Yüreğimizi karalar bağlar
Duysun sesimizi yüce dağlar
Sardı seni kara topraklar
Bir parça ekmek için
Düştük gurbetin sinesine
Herkes sarılırken Annesine
Biz sarıldık kabrine
Evlatlar yetiştirdin topluma
Elveda dedin kızına oğluna
Yudular seni soğuk suyunla
Leçeğini örttüler tabutuna
Can ciğerimizdin sen Anne
Kavuştun ahretteki kardeşlerine
Nasıl dayanırım hasretine
Sensiz günler geçmiyor Anne
Üşüdüğünü biliyorum Anne
Bende girseydim kabrine
Bizi bıraktın hayatın kaderine
Mekanın cennet olsun Anne
Allah senden razı olsun
Mekanın cennet olsun
Senin kanatlarında hayata tutunduk
Her daim melekler yanında olsun
26 Aralık 2016
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 11.1.2017 03:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri 26 Aralık 2016 tarihinde aramızdan ayrılan canımızdan çok sevdiğimiz biricik Annemiz Menfiye HATUNOĞLU için gözyaşlarımla yazmaya çalıştım.MEKANIN CENNET OLSUN ANNE NUR İÇİNDE YATASIN.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!