..Annem Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

annem

Başından düşürmedim dert iletini
Güzünü güldüremedim annem
Yakınmadım bir an bile
Akıtmadın gözyaşlarını tuttun ellerimi
Sıvazladın yüzümü
Her mevsim açtın nefesimde
Gül kokusu sardın hayallerime
Koklayışınla dindirdin titrem yüreğimi
Kışlara gömülen umutlarımı umutlarımı
Çıkarırdın bir öpüşükle annem
Ne kahırlar çektin kara bulutlar
Kapladın bahtına göremedim
Saçlarına düşen aklarla
Rüyalarımı çocukluğu kaybettim annem
İç çekişlerim kanatıyor anılarımı
Yaprak gibi kopardım yarınlarımı annem
Kelimeler takılı kaldı gursagımda
Annem
Takvimleri koparmak istemiyordum
Ama koptular koparken
Kaybettim kendimi
Sana diyemedim seni seviyorum diye annem
Bir tek sendin sığınacağım limanım
Affet annem
Büyüdükçe yüreğimde şafaklar söndü anne