Annem Şiiri - Turgay Kurtuluş

Ben çoçukluğumu özledim,
annemin sobada pişirdiği ekmeği
Üzerine sürdüğü terayağındaki lezzetini
acıkınca doyduğum ekmeği,ikiye bölmeyi

Sıcaktı anne yüreği kadar,
sıcaktı annemin gülüşü gibi,
Bana mutluluğu öğreten annem,
sabremesinide öğretti

Daha büyümedim ki anne
deli çoçuğunum senin gözlerinde
İçimdeki çoçuk ölmedi,
hala yaramaz,şirinim sevince

Film der bu çoçuk izlersin,
sonunu beklemez gülersin
Çok kızdırdığımda terlik atar döversin,
her şeye rağmen benim annemsin

Seni hiç kırmadım anne,
ne de kimsenin canını yaktım
Annenin vurduğu yerde gül biter,
bunuda sayende öğrendim

Önceyi yürümeyi öğrettin,
sonrada alfabeyi ve sevmeyi,
Hayata dair ne kadar güzellik varsa
hepsini senden öğrendim,iyi varsın anne!