Ne sevdalar zamanla küllere döndü,
Kor gibi yakarken mum gibi söndü,
Engin denizlerde yerin hep çöldü,
Kimselerle yerin dolmuyor annem.
Hangi dala tutunsam; kurudu gitti.
Kime umut bağlasam; kalbimi çeldi.
Nerede huzur bulsam; akıbet seldi.
Kimselerle yerin dolmuyor annem.
İstemeden vermek yalnız sendenmiş.
Sevilmesen de sevmek; meziyetinmiş.
Fedakar yaşamak; senlik erdemmiş.
Kimselerle yerin dolmuyor annem.
Kayıt Tarihi : 3.8.2013 05:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
annelerin yeri asla doldurulamaz ve kıyaslanamaz bu durumlarda hep duygusala bağlıyorum kendimi..
duygu seliniz hiç bitmesin hep coşarak aksın..
TÜM YORUMLAR (2)