Annem Şiiri - Şeref Köşker

Maraşın ufkunu kaplarken akşam
Şu kalbim neden ağrıyor
Annem,
Dağların rengini sararken akşam
Sesini kulağım dinliyor
Annem,
Benimle ağlıyor beyaz bulutlar
Gözümden hayalin gitmiyor Annem,
Hasretin yüreğimde dinmeyen sızı
Seni düşünmekten bıkmadım
Annem,
Ruhumda acılar tarif edilmez
Bu sonsuz yoldan hiç geri dönülmez
Bir annenin hakkı asla ödenmez
Hayatı sensiz ben sevemem
Annem,
Seni öyle bırakıp gidemedim
Sen acı çekerken ben gülemedim
Kimseye derdimi söyleyemedim
Bana öyle çaresiz bakma
Sen acı çekersen ben yanarım
Annem,
Bak bahar geldi çiçekler açtı
Güller mis kokusunu etrafa saçtı
Kalk gidelim köyümüze dağlarında
Baharın has kokusu var
Oralarda
Demiş idim sana ya canım
Annem,
Kalkıp gidemem seninle oğlum
Bu benim sonbaharım der gibi baktın
O çaresiz bakışın kaldı aklımda
Sensiz her şey boş ve anlamsız
Bunu/da böylece anladım
Annem
Ruhun Şââd Mekanın Cennet Olsun
Annem.