Beni büyütürken sen de büyüdün
Gencecik yaşında tomurcuktan bir 'Gül'dün
Açtın sonraları dökmedin yapraklarını
Hep sen oldun ilk çıkaran
Çantasından evin anahtarını.
Küsmedin hiç,kırmadın beni
İçinde sakladın hep,korudun sükunetini
Dantel gibi ince ince işledin ruh örtümü
Senden öğrendim bu yaptığım iyi mi kötü mü?
Seni zorladığım anlar mutlaka oldu
Merak etme anne en çok da bana koydu
Senden başka yari görmez gözüm
Hep iyi hep bizimle kal
Yoktur benim bundan başka sözüm.
Kayıt Tarihi : 12.5.2013 02:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!