Son bir kez göremedim o pak yüzünü!
Kefenle sarılı yatınca o kara toprağa...
Ölmeden önce söylemedin son sözünü!
Ölmeseydin de hasta yatsaydın yatağa...
Örmeli sırma saçların çabucak aklaşmıştı!
Pamuk gibi ellerin yumuşacıktı, sıcacıktı...
Ana gibi yar bağdat gibi diyar da kalmıştı!
Ölünce annemin kokusu bağrımı yakmıştı...
Allahım ne olur mezarda anneme iyi bak!
Ona ne ızdırap çektir asla ne de onu yak...
Annemin yerine bana atsınlar binbir dayak!
Allahım annemin kabrinde nurlu ışıklar yak...
Annem annem benim bahtı kapkara annem!
Allahım seni benden aldı ve yandı şu sinem...
Annem annem bizi annesiz bırakan annem!
Allahıma emanet ol sen benim canım annem...
Selçuk Noyan Ataseven
14.06.2007 Perşembe
Cevizli / Kartal
İstanbul
Kayıt Tarihi : 2.3.2013 12:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selçuk Ataseven](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/02/annem-1105.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!