Annem Şiiri - Mehmet Öten

Yine bir mayıs sabahı, yine aynı hüzün
İnan gittiğin andan beri karşımda hep yüzün.
Yoksun ya, karıştı baharım güzüm
Neredesin gül yüzlüm, neredesin ey iki gözüm.
Bende kalan ilk hatıran bir hastane odası
Canım kızım dediğin kalmış aklımda, silinmiş sonrası
Yok mu bunun molası, yok mu ya kazası?
Neredesin gül yüzlüm, neredesin ey gülümün goncası.
Kaçıncı anneler gününde bitecek bu acı?
Her geçen günde büyüyor derin bir sancı
Babacığım yerini doldursa da, olsam da ona duacı
Neredesin gül yüzlüm, neredesin ey başımın tacı
Katlanamaz olduğunda bu acıya bu beden
Her gece yatarken sorsam da, neden ha neden?
Ne ben ne de çevremdekiler bir cevap veremezken
Neredesin gül yüzlüm, neredesin ey vakitsiz giden