Dokuz ay karnında taşıdın beni
Taşırken mutluydun çocuklar gibi
Beni bu aleme getirdiğin gün
Şu cihan senindi, yalan mı anne?
Gözünde nur idim başında tactım
Sevginle yücelip gül gibi açtım
Sana secde için her an hazırım
Yeterki Yaradan emretsin anne
Her zaman arkadaş oldun benimle
Bazen doktorumdun bazen hemşire
Sırtımda taşısam seni Kabe'ye
Yinede hakkını ödeyemem ki anne.
Saçımı okşayan parmaklarını
Uğrumda döktüğün gözyaşlarını
Cenneti taşıyan o ayaklarını
İzin ver defalarca öpeyim anne.
Kayıt Tarihi : 21.1.2013 01:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ayberk Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/21/annem-1093.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!