Annem Şiiri - Emre Çevik 2

Yanımdaydın,
Ne zaman baksam annem,
Demir atmak istedim hayata,
Rüzgarım oldun, dalgalar oldun
şaşmıştı hedefim
gözüme fer, yoluma ışık oldun annem.
Islaktı saçlarım,
Duygular, üşümüştü yalnızlıkta
Kat kat derde bürünmüştü gönül kuşu,
titrememek için.
Sen geldin ve,
Şefkat şöminesini bana yaktın annem.
Uçmama kanat,
Gönlüme sanat,
Yüreğime saltanat oldun.
iyi oldun
iyi ki annem oldun.