Annem Şiiri - Abidin Gölcüklü

annem,
sen
mezarlığın arkasında,
bir telefon uzağımda,
ama neden
neden gitmez elim?
annem,
kucağında hatırlayamam kendimi?
bir kez olsun
kaşıkla yemek yedirmeni
neden annem?
yabancıdır bana annem
hem annem hem annem
bilemem kymetini,
yirmibeş yaşında
elini öptüğüm annem
hergün bekler haberimi
aklıma gelir elim gitmez
karımın annesi de annem
al işte kuru kuruya annem
ne o annem
ne diğeri annem.
şiirde bile sıkıyorsa,
var bir eksiklik,
olsun o yinede annem,
ara sesini duyayım bari dedi
söz annem
yarın arıyacağım.
geç olmadan.