Yumuş yumuş ellerin
Işıltıyla parlayan gözlerin
Gururlu mağrur duruşun
O kibar sözlerin
Annem.. sen benim annemsin
İnanamıyorum seni bir daha göremeyeceğime
İnanamıyorum sana dokunup sevemeyeceğime
İnanamıyorum annem sensiz geçen günlere
İnanamıyorum gittiğine ebediyyen gittiğine
Sensiz herşey anlamsız geliyor bana
O ev, bu ev, herşey ama herşey
İçim kırılıyor uzanıp tutmak istiyorum ellerini
İçim kırılıyor görmek istiyorum o güzel yüzünü
Ama ne mümkün artık sen yoksun annem
Seninle herşeyi paylaştık
Seni, beni herşeyi
Seninle bir dost, arkadaş bir sırdaştık
Sen ben ve herşey
Şimdi sen ve ben, biz yokuz annem
Sadece ben kaldım..
Kayıt Tarihi : 27.7.2005 15:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şebnem Şengün](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/27/annem-101.jpg)
Mustafa YAZKA
TÜM YORUMLAR (2)