Yalızlık bile yetişemiyor bazen kimsesizliğime
Öyle kimseszim ki hayat bile kıskanır
Ama o benim gibi kimsesiz olamaz
Ay olmadan, güneş doğmadan
Rüzgarı esmeden, ağaçlarının dallar kükremeden
Kuşları uçamadan ölürlerken kimsesiz olamaz hayat
Sahip çıkması gerektiğini ona ihtiyacı olanları görürken
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
duyarlı yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta