Annem Şiiri - Fidan Bulut

Üzülme anne;
Güneşle ay arası zamanda
Göle maya çaldım.
Üzülme anne;
Ben yarınımı bu günden aldım.
Unutmazsın bilirim
Sadece bunu da bil
Ben onurumu kirpiğinin ucundan,
Yüreğimi dik başından bulmuşum.
Sevdamı yanına yolladım
Onu ancak sen saklarsın......
Hatırlar mısın bana o kızı alacaktın
Onun gül düşlerini ona, yüreğimi sana bıraktım
Sormayacağım yediğin dayakların devamını
Öğrendim anne acıtanın tekme tokat olmadığını..
Utandım anne
Nasırlı ellerini hocamdan saklamanı istediğim
Ak örtünü hor gördüğüm için
Şerefinmiş bilemedim
Kırılma anne cahillik işte........
Sev demiştin anne
Ben isyanlarda seni seyrederken
Nasıl hala gülebildiğine şaşarken
Sev demiştin...
Oysa
Gül yüzünde açan kan çiçekleri
Bana yol oldu sandım,
Gücüm yetecekmiş gibi
Her şeyi yeni baştan yazacaktım.
Sevmekmiş anahtar kelime
Bize verilen kitaplarda yazmayı unutmuşlar.
Haklıymışsın anne
Sevmek
Dünya kadar dünya olmak
Sevmek çıkarsızca
Hayattan sonra hayat olmak
Üzülme anne
Korkmuyorum artık ölümden
Hala korktuğum karanlık kadar.........