Dokuz ay karnında beni taşıdın
Ben senin hakkını bilmemi Annem
Höllükler eledin sırtında taşıdın
Ben senin hakkını bilmemi Annem
Baban yatar sen sallardı beşiğim
Islandı mı şu yavrumun beşiği
Ağzıma götüremezken kaşığı
Sormukla beslerdi bilmemi Annem
Taşırdın tarlalarda beni sırtında
Bir leke koymazdın benim üstümde
Yanıp tutuşurdun yavru hasretine
Ben senin hakkını bilmemi Annem
Sana ne deseler benim canımsın
Damarda dolaşan asil kanımsın
Kanadım sın bana saran kolum sun
Ban senin hakkını bilmemi Annem
Vurduğun yerlerde güller biterdi
Beni okşadıkça neşem artardı
Yavrum yürüdü de bizi kurtardı
Her an sevinirdin bilmemi Annem
Bir ben değildim ki köydeki derdin
Mal hal derken tarlalara giderdin
Undan çırpıp bize halle ederdin
Ekmek aş çok kıttı bilmeme Annem
Ekin yolardın fındıklının güneyde
Elle ırgat ederdi basardı gayda
Orak harman bitmezdi ki bir ayda
Neler çektiğini bilmemi Annam
Sırtın ile odunları taşırdın
Tezekle samanla kışı aşırdın
Bizi şu gurbet ellere aşırdın
Ben senin dilinden anlardım Annam
Bektaş ben çektim kimse çekmesin
Allah yoksullukla terbiye etmesin
Dilerim emeğin zayi gitmesin
Ne hâller çektiğin bilmemi Annam
Bektaş Bekir Dişbudak
Bekir DişbudakKayıt Tarihi : 29.11.2009 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Annelerin emeği asla ödenmez ama zamanın değişmesiyle insanların bakış açısı da değişti evlat yeter kadar değer vermiyor ana ve babaya ama bu herkes için geçerli değil Saygılarımla
Ant+10 puan
TÜM YORUMLAR (2)